Ngayon nga'y dinggin mo ito, ikaw na hinati sa mga kalayawan, na tumatahang matiwasay, na nagsasabi sa kaniyang puso, Ako nga, at walang iba liban sa akin; hindi ako uupong gaya ng babaing bao, o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak:
Ngayon nga'y pakinggan mo ito, ikaw na namumuhay sa mga kalayawan, na tumatahang matiwasay, na nagsasabi sa kanyang puso, “Ako nga, at walang iba liban sa akin; hindi ako uupong gaya ng babaing balo o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak”:
Ngayon nga'y dinggin mo ito, ikaw na hinati sa mga kalayawan, na tumatahang matiwasay, na nagsasabi sa kaniyang puso, Ako nga, at walang iba liban sa akin; hindi ako uupong gaya ng babaing bao, o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak:
Kaya pakinggan mo ito, ikaw na mahilig sa kalayawan at nag-aakalang ligtas. Sinasabi mo pa sa iyong sarili na ikaw ang Dios at wala nang iba pa. Inaakala mo ring hindi ka mababalo o mawawalan ng mga anak.
“Pakinggan mo ito, ikaw na mahilig sa kalayawan, at nag-aakalang ikaw ay matiwasay. Ang palagay mo sa sarili'y kasindakila ka ng Diyos, at ang paniwala mo'y wala kang katulad; inakala mong hindi ka mabibiyuda, at hindi mo mararanasan ang mamatayan ng anak.
“Pakinggan mo ito, ikaw na mahilig sa kalayawan, at nag-aakalang ikaw ay matiwasay. Ang palagay mo sa sarili'y kasindakila ka ng Diyos, at ang paniwala mo'y wala kang katulad; inakala mong hindi ka mabibiyuda, at hindi mo mararanasan ang mamatayan ng anak.